- roztrzepać
- roztrzepać {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}roztrzepywać {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
roztrzepać
Look at other dictionaries:
roztrzepać — dk IX, roztrzepaćpię, roztrzepaćpiesz, roztrzepaćtrzep, roztrzepaćał, roztrzepaćany roztrzepywać ndk VIIIa, roztrzepaćpuję, roztrzepaćpujesz, roztrzepaćpuj, roztrzepaćywał, roztrzepaćywany 1. «potrząsając rozprostować, rozrzucić coś (zwykle… … Słownik języka polskiego
roztrzepywać — → roztrzepać … Słownik języka polskiego
roztrzepywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, roztrzepywaćpuję, roztrzepywaćpuje, roztrzepywaćany {{/stl 8}}– roztrzepać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, roztrzepywaćpię, roztrzepywaćpie, roztrzepywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztrzepanie — n I 1. rzecz. od roztrzepać. 2. «brak uwagi, roztargnienie; płochość, trzpiotowatość» Młodzieńcze roztrzepanie. Wskutek roztrzepania wsiadł do niewłaściwego tramwaju … Słownik języka polskiego
roztrzepany — roztrzepanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. roztrzepać (p.) roztrzepany «nie umiejący się skupić; nieuważny, rozproszony, roztargniony» Wyjątkowo roztrzepany chłopiec … Słownik języka polskiego
roztrzepanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. roztrzepać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak zdolności koncentracji uwagi; roztargnienie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
